Μπορεί ν’ αποσιωπήσουν το έργο κάποιου

‘οχι όμως και να του το στερήσουν!

Γιατί ο ίδιος ήδη αφομειώθηκε

με ότι προέκυψε απ’ αυτό!

© Michael Pais alasinos

ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΚΤΑΣ

Η νύκτα σα χανούμισσα

τ' άστρα γλυκοκοιτάζει...

μισό φεγγάρι πρόσωπο

στους ουρανούς τ’ ανάβει…

κι’ αυτά, να καίγονται για χάρη της

.......ως το πρωί...

που σβήνουν στην αγκάλη της.

Κι εγώ σβηστ' όνειρο, ξυπνώ

σ’  άστρο της νιότης μακρινό

κάνω βουτιές στον ουρανό

κι ανάβω στις ουρές των κομητών

© Michael Pais

Η ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Η  ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Ένα τυχαίο συμβάν

ζευγαρώνει πάντα

με το συνειδητό επακόλουθο

της αιτίας του, συμβάν, 

ποτέ μ’  ένα όμοιό του.

© Michael Pais

ΠΟΣΟ...

Πόσο νόημα έχει η δημοκρατία 
όταν ψηφίζω καθ’ υπόδειξη 
κι’ όχι κατόπιν σκέψης; 

"ΑΠΟΛΟΓΙΑ"

“Στερούν  επιλεκτικά απ’ την πατρίδα

πνευματικές πτυχές της ιστορίας της,  

Κι όμως η πατρίδα "απολογείται"

μήπως ευθύνες φέρει

που γεννήθηκαν μικροπρεπείς.”

Ποιος έρωτας…

…μου ανοίγει  την αγκαλιά του

πάνω που τ’ ανοίγω τη δική μου;

Ποια συνοχή του σύμπαντος μας ενώνει 

πάνω που μας χωρίζει ;

Melbourne 6  2015

Όταν…

 …το έργο σου σε ξεπερνά

δεν  σου ανήκει πια 

Εσύ  απλώς  ήσουν  το τίμημα.

2015

Αυτά…

Αυτά…
… που αποφεύγεις
Και ξανά ορθώνονται μπροστά σου
Είναι  δίοδοι γνώσεων 
που  γεφυρώνουν μέσα σου, 
τα χάσματα

ΑΝ...

«Αν…

…για τα μάτια των άλλων

…υψηλότερα σου, αυτό αιωρείσαι       

Το άρμα της συνέχειας σου

εξακολουθεί τη κοσμική του πορεία

χωρίς εσένα!

Η πράξη…

Η πράξη…

…κυριολεκτεί το λόγο

και τα λόγια… την απραξία!

“ Η ΚΑΤΑΡΑ...”

 “Δίκιο που δεν κατανοεί...

 το δίκιο του αντιπάλου του...

 είναι χειρότερο κι από το άδικο...!!!”

ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ…

Η «Λύση» είναι ένα δωμάτιο μέσα μας

Κατάμεστο από φωτογραφίες της νιότης μας.

Κι εμείς,  όπου και να βρισκόμαστε

Εκεί καθιερώσαμε να συναντιόμαστε

Στις επετείους της λύπης…

Melbourne 2013

ΤΟ ΖΥΓΙ...!!!

"Στις αντιθέσεις... μη ψάχνεις νικητή.

Νίκη είναι μόνο... του ζύγι η στιγμή...

όταν η μια τείνει και η άλλη αρπάζει... 

τη σκυτάλη της ζωής...!!!"

© Michael Paiς 

Melbourne 2013

ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΚΤΑΣ

Η νύκτα σα χανούμισσα

τ' άστρα γλυκοκοιτάζει...

μισό φεγγάρι πρόσωπο

στους ουρανούς τ’ ανάβει…

κι’ αυτά, να καίγονται για χάρη της

.......ως το πρωί...

που σβήνουν στην αγκάλη της.

Κι εγώ σβηστ' όνειρο, ξυπνώ

σ’  άστρο της νιότης μακρινό

κάνω βουτιές στον ουρανό

κι ανάβω στις ουρές των κομητών

© Michael Pais

Melbourne 2013